Título de la letra de 'Contraespionaje', de Love of Lesbian
Todos decimos que la vida da muchas vueltas, que el mundo es un pañuelo, hablamos de la teoría de los seis grados, a través de la cual podemos conocer a cualquier persona en el mundo por conocer a cinco personas entre un extremo y otro.
Yo lo que pienso es que la vida es un círculo que, voluntariamente o involuntariamente, intentamos cerrar antes o después, y es lo que me esta sucediendo a mí actualmente, hace unas semanas di una charla de sensibilización sobre la salud mental en el mismo colegio donde empecé a tener los primeros síntomas d mi posterior trastorno.
En Tarragona también he cerrado un círculo, en el sentido de haber encontrado el sentido a mi vida en muchos sentidos:
He encontrado a la psicóloga que me ha sabido encauzar mi vida, separando trastorno de lo que soy yo, Antonio Serrano.
He generado una confianza con mi hermana que jamás había tenido y que nunca habría tenido si no hubiese vuelto a Tarragona, cosa que nunca habría pensado que haría.
Yo nunca creí que volvería a trabajar y a vivir solo o, mejor dicho, a tener una independencia que había perdido voluntariamente (pero que involuntariamente necesitaba, jejeje). Como yo estaba en una zona de confort, en la que me cuidaban y yo quería ser cuidado, no hacia ningún movimiento para salir de ese espacio en que todo se me daba y concedía solo por el hecho de tener un trastorno. Y este es el gran problema que existe en todos los que somos diagnosticados con un trastorno de salud mental, que cuando se nos dice que sufrimos un trastorno nos acomodamos, nos dejamos cuidar por personas cercanas, pareja, familia, etc. Y no queremos salir de ahí. Pero he ahí el error que cometemos muchos de nosotros: acomodarnos. Lo vuelvo a repetir para que quede claro, ACOMODARNOS, y, como leí en un libro, a veces debemos hacer lo contrario de lo que pensamos. ¿Qué es lo que he hecho yo, que llevo 10 años sin trabajar? Pues voy y me pongo a trabajar. ¿Que, por necesidades X, necesito volver a vivir por mi cuenta no ya 10 años sino 20 o más? Pues voy y lo hago. ¿Que me falta una una compañera? Pues voy y… jejejejeje, eso ya no depende solo de mí, lástima…
En serio, muchos de nosotros necesitamos de salir de esa zona de confort. De esa burbuja. Y no es fácil, cuesta, pero nada en esta vida nos lo dan regalado. Hay que luchar por cada una de las cosas que intentamos, y es así. Como empezaba este post: hay que tenerlo claro, como dice la canción, “¡¡ES LA VIDA, IMBÉCIL!!” ; )
Mi proposición musical para hoy es una dentro de otra:
‘Canción de bruma’, de Love of Lesbian.
Todo el disco ‘El Poeta Haley’, de Love of Lesbian.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
L'Antonio és un dels bloggers més prolífics, i ara també vol ser portaveu antiestigma: ens ajudes a poder-lo formar a ell i a totes les persones que volen donar-li veu a la lluita contra l'estigma als mitjans de comunicació? Fes-ho aquí!
Carregant, un moment, si us plau