Una señora de más de 70 años que se decía una de mis mejores amigas y que últimamente tenía muchos problemas familiares debido a la depresión de su hijo, por desengaños amorosos, enfermedad y paro, me llamó la semana pasada, me dijo que había muerto su ex marido, padre de su hijo, y a los 6 días también su perro, ya viejo.
Como yo he sido su consejera desde hace años, incluso para indicarle el camino de hacerse el grado de discapacidad, temas inmobiliarios, temas de abogacía y separaciones, tras la cruel noticia de la muerte, y puesto que hasta ahora, yo la apreciaba mucho, le di un consejo de amiga. Le dije:
-Fulanita, ya sé que andas sufriendo mucho por tu hijo, es lógico, a todas las mamás nos pasa esto. Pero ya eres mayor y debes cuidarte tú también, tu hijo lo tiene todo más nuevo y lo superará. Yo me preocupo por ti, porque te quiero y me encantaría que visitaras a tu doctor y psicólogo, porque estás haciéndote la fuerte. Sé lo que es perder a los padres y después de todo lo que he pasado, sé bien que viene una bajada anímica.
Mi 'amiga' respondió con el siguiente comentario:
-Yo no tengo subidas y bajadas como tú...
Amigos, me quedé planchada. Quise aconsejarla por su bien, pues sé que esta persona ha sufrido mucho con su separación, con su hijo y todo lo que está pasando con él y ya mayor. Para mí, esa respuesta fue un bonito bofetón-insulto.
Vols llegir sobre Microdiscriminacions? Minimització - Simptomatització - Condescendència - Supòsit de menor intel·ligència Supòsit d'incompetència - Perillositat i imprevisibilitat - 'Por al contagi' - Vergonya Vols escriure la teva experiència en primera persona? Aquí t'expliquem com fer-ho |
Cargando, un momento, por favor